Grote beelden, waarbij textiel en verf als ruwe bouwmaterialen worden gebruikt. Vreemde gedaanten vormen samen een installatie, die de ruimte in de Bouwput omtoveren tot een wonderlijke wereld. Uit de details spreekt een wereld die herinnert aan technieken uit de textielwereld. Het tijdrovende (vrouwen)werk van textiel is verdwenen, er wordt bij femmeBRUT 3D weinig gepriegeld. Integendeel: als een bouwvakker benadert Marja van Putten het zachte materiaal om er ook prachtige onverwachte
details aan toe te voegen. Hoe mag of wil je je als mens tonen is hierbij de vraag. En, tegelijkertijd: wanneer is een beeld nog kunst, hoever kan je gaan in het zoeken van de grens van het materiaal? Er zijn de laatste tijd heel veel exposities over textiel, maar dit wordt een hele bijzondere. Marja van Putten laat zien dat zij een pionier is in het werken met textiel. Zij verlegt grenzen, waar anderen het materiaal en de mogelijkheden net ontdekken.

Citaat van de ballotagecommissie van de Vishal over femmeBRUT:
‘Dwingend werk in zowel materiaalgebruik als formaat. De energie spat ervan af en het credo ‘less is more’ wordt hier in omgekeerde vorm getoond. Spannende serie ‘portretten’ in een puur abstracte beeldtaal. De beschouwer kijkt niet naar textiel maar naar inhoudelijke.



An art exhibition conceived as a journey through the paths of creatives who have found in the streets and trains both support and inspiration for their works: from street photography to conceptual art, from illustrations to lettering, the pieces follow the common thread of “urban wandering,” the same spirit that animated the Hobos in late nineteenth-century America.

This is not an exhibition of graffiti writing or street art, but rather a contemporary art show where the works are profoundly influenced by the personal journeys of the artists, shaped by a background often rooted in illegal actions—those which constitute the true lifeblood of this artistic counterculture.

DUT : Een kunsttentoonstelling die is opgevat als een reis door de paden van creatievelingen die op straat en in de trein zowel steun als inspiratie voor hun werk hebben gevonden: van straatfotografie tot conceptuele kunst, van illustraties tot belettering, de stukken volgen de rode draad van 'stedelijk ronddwalen', dezelfde geest die de Hobos in het Amerika van eind negentiende eeuw bezielde.
Dit is geen tentoonstelling van graffiti- of straatkunst, maar eerder een hedendaagse kunstshow waarbij de werken diepgaand worden beïnvloed door de persoonlijke reizen van de kunstenaars, gevormd door een achtergrond die vaak geworteld is in illegale acties - die de ware levensader vormen van deze artistieke tegencultuur.